با ورود الکتریسیته به دستگاه های اسپرسو ساز نسل اول و تغییرات سیستم گرمایشی از شعله به المنت (گرمایش از خارج به گرمایش از داخل) اهمیت کنترل سطح آب بویلر بیشتر شد. دستگاه های تک جوشانه ی گرمایش از داخل (سینگل بویلر المنت دار) دارای یک المنت در قسمت 1/3 انتهایی بویلر هستند. با توجه به اطلاعاتی که از مقالات مرتبط با المنت و بویلر یافته ایم می دانیم که اگر المنت بدون آب روشن شود احتمال سوختن آن بسیار بالاست. برای جلوگیری از این اتفاق از دو مکانیزم استفاده میکنیم، مکانیزم اول ترموستات و مکانیزم دوم آب گیری اتوماتیک.

محل قرارگیری المنت در بویلرهای افقی در یکسوم پایینی بویلر است چرا آب بالای المنت در بیشترین حجم ممکن نگه داشته شود. برای اینکار گاها خروجی آبجوش بویلر را نیز بالاتر از المنت در نظر میگیرند.

محل قرارگیری المنت در بویلرهای عمودی (سرویس بویلر یا بویلر بخار) در انتهای بویلر است
ترموستات همانطور که میدانید در دمای 170 درجه به بالا برق ورودی به المنت را قطع کرده و از بیشتر گرم شدن آن جلوگیری میکند. لیکن زمان پاسخگویی ترموستات ها گاها زیاد است و این تجهیز در طول زمان کارایی خود را از دست میدهد و یا در برخی از دستگاه هاس اسپرسو ساز از این تجهیز استفاده نشده است و یا مکانیزهای ناکارآمدی برای آن در نظر گرفته اند همچون جای نامناسب حسگر (پروب) پس اولا توصیه می شود در تعمییرات دوره ای دستگاه های اسپرسو ساز صنعتی قطعه ترموستات تعویض گردد و یا نحوه ی عملکرد آن به دقت مورد آزمایش قرار گیرد.

1- ترموستات
2- پراب ترموستات
3- المنت
آب گیری اتوماتیک کارآمدترین متد برای جلوگیری از سوختن المنت که در اثر بی آبی پدید آمده باشد، است. اما در نظر داشته باشید رسالت این سیستم جلوگیری از سوختن المنت نیست بلکه قرار گیری وضعیت کلی سطح آب دستگاه در حد ایده آل است. با خارج کردن حجم مشخصی از آب بویلر این سیستم فعال شده و آب از دست رفته را جایگزین می کند. این عملیات بدون دخالت کاربر صورت می گیرد به همین دلیل نام آن را آب گیری اتومات می نامیم.
نسل اولیه سیستم های آبگیری اتومات بدون دخالت برد های الکترونیکی با استفاده از قطعات الکترومکانیکی ساخته شد. یکی از پرکاربرد ترین آنها نمونه ایست که در دستگاه های جیمبالی به خدمت گرفته شده است و متداول ترین آنها نمونه استفاده شده در دستگاه M22 از این برند ایتالیایی ست. سیستم آبگیری اتوماتیک در ساده ترین حالت خود شامل دو جز اصلی ست. قسمت کنترل کننده سطح و شیر برقی ست.

شیربرقی به صورت ساده شیری است که بوسیله ی یک فرمان برقی مسیر عبور سیال را باز و بسته میکند. شیر برقی که در مسیر آبگیری بویلر اسپرسو ساز قراردارد دو وضعیت خاموش و روش دارد. در وضعیت خاموش جریان برق به شیر نرسیده است و مسیر عبور سیال بسته است و در مسیر روشن با برق دار شدن شیر مسیر باز شده و سیال اجازه عبور می یابد.

1- کنتاکت های جریان برق
2- مسیر ورود سیال
3-مسیر خروج سیال
قسمت کنترل کننده سطح متشکل از دو قسمت مکانیکی و الکترونیکی ست. قسمت مکانیکی یک شناور درون بویلر و قسمت الکترونیکی، یک سوییچ مفناطیسی خارج از بویلر می باشد. قسمت مکانیکی دارای دو جز محفظه ی هوا و آهنربا ست. این دو جز با یک زاویه ی مهندسی شده به یکدیگر و نهایتا به بدنه ی بویلر متصل هستند. محفظه ی هوا همیشه روی سطح آب شناور است با پایین آمدن سطح آب محفظه پایین آمده و آهنربا به بدنه ی بویلر نزدیک میشود. دقیقا به موازات همین نقطه در خارج از بویلر سنسور مغناطیسی قرار دارد. این سنسور به صورت normally open (بهصورت پیش فرض باز) ساخته شده است. زمانی که آهنربا به این سنسور نزدیک می شود مسیر عبور جریان الکتریسیته را وصل میکند و جریان به شیر برقی رسیده و شیر فعال میشود و مسیر عبور آب را باز میکند. این روند تا جایی ادامه می یابد که سطح آب در بویلر بالا رود محفظه ی شناور به همراه آن بالا رود و آهنربا از سنسور مغناطیسی فاصله بگیرد و نتیجتا سنسور جریان برق را قطع کند و شیر برقی خاموش شود.

قطعه کامل لول سوییچ یا لول فلوت جیمبالی بکار رفته در مدل M22
LEVEN FLOAT/ LEVEL SWITCH

1-سنسور مغناطیسی
2-محفظه هوا
3-آهنربا

موارد دیگری از اجرای این نوع از کنترل سطح ها در دستگاه اسپرسو وجود دارد که متداول ترین آنها بررسی گردید اما بوسیله ی تجهیزات مشابه ی چون انواع فلوتر ها امکان کنترل سطح آب بویلر بدون استفاده از بردهای الکترونیکی وجود دارد. اما به دلایلی کنار گذاشته شده اند و انواع لول مترهای با استفاده از بردهای الکترونیکی به خدمت گرفته شده اند.
روزگار خوش مهندس ..
خیلی عالی و مفید بود .
لایک
عالی بود جناب جعفری
لایک
متشکرم، موفق باشید
1
بسيار عالي مرسي از اطلاعات مفيدتون
👌🏻
لایک
ممنون از نظر انرژی بخشتون
16
بسیار کارامد و قابل فهم بیان کردید مطلبو ممنون
14
ممنون از توجه شما
لایک